Sanat ve Duygular 1

Sanatın hayal gücü, ifade biçimi ve tutkulu hali… Bazen çok yükselme bazen düşme hissi. 18 Mart 2021, 23.17 Twitter, YSM.

Sanat dolu bir günün ardından yoğun duygular içindeyim. Hayatımın toplamına bakarsanız 18 yaşımdan bu yana neler sığdırdım neler. 28 yaşıma geldiğimde var olan hayatımı değiştirmek istemem ve sonrasında tabir-i caizse yoldan çıkmam (başkalarının deyimiyle) Şimdi geriye dönüp bakıyorum da her zaman sanat ve sanata dair ne varsa onun içinde olmak vardı hayallerimde. Ortaokul yıllarında yazar, lise yıllarında gazeteci ve avukat, ilkokul da annemin de hem anlattığı gibi terzi olmak istemişim.

Fotoğraf Zeyna Alahmad

Okuma bayramında annem “herkesin çocuğu doktor, avukat olacağım derken sen sahnede terzi olacağım diye bizi şaşırtmıştın” der dururdu eskiden. Bugünler de yaptığım işi anlatmaya çalışsam da anlamıyor 🙂 Ben de en kısa tanımıyla ona anne reklam işiyle uğraşıyorum diyorum. Hakikaten neydi beni 7 yaşında ilk öğretmenim Nermin Aksak’a terzi olacağım diye söyleten. Az önce kelebek olmamış mıydım ben sahnede. Kanadım kırılmıştı “terzi olacağım” dediğim için bana hayretler içinde bakanları gördükçe. Ağlayarak sahnenin arkasına kaçmıştım. Saatlerce ağladığımı anımsıyorum. ( 78 yılı, Çanakkale Cumhuriyet Okulu. )

İlk sahne maceram böyle başlamıştı işte. Sınıfın ilk okuyanı,  elması ilk kızaran kızı ilk şokunu sahnede yaşamıştı. O günden sonra bir daha terzi olacağım lafı çıkmadı aklımdan.  Bugüne baktığımızda sökük, düğme bile dikemem. 

Konu başlığı sanat ve duygular olduğuna bakmayın şimdi. Ben bile hayretler içindeyim yazarken. Duygular akarken içimden özlediğim çocukluğummuş meğer. 

18 Mart Çanakkale Zaferi’nde Cumhuriyet Meydanı’nda ilk kez şiir okuduğumda sesim miydi titreyen yoksa tüm benliğim miydi?

Bir daha hiç korkmadım sahneden. Kim ne derse desin sadece ben ve hayallerim olmak için çaba sarf ettim.

Yıllar geçtikçe bir sürü ben çıktı içimden. Şimdi hepsinin toplamından başka bir ben çıkaracak belki de…

Güzel olan şu ki insan yaşadıkça öğreniyor her zorluğun üzerinden gelmeyi. Hayatım hiç kolay olmazken hayal bile etmediğim ne varsa gerçek oldu. Bunun sırrı her zaman bir gün çok güzel olacak diye inanmamdan geçiyor olsa gerek. Her ne kadar hayat zorluyor olsa da ben de hayatı zorluyorum.

Belki başka yol vardır ama ben bilmiyorum. Her zaman içimdeki sesi dinleyerek hayatı yaşıyorum.

İyi gecelere…

18 Mart 2021, 23.56, YSM

 

Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar; ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” Tolstoy.

Yorum yok

Yorum Yazın