Deprem…

Deprem yaşadı İstanbul ve Marmara Denizi. Korktum, küçüldüm, korktum titredim. Yeniden yaşamın an kadar kısa olduğunu hissettim.

Size garip gelebilir ama 99 depreminden bu yana üzerim de ciddi bir korku kaldı benim ne kadar soğukkanlı gözükmeye çalışsam da bal gibi korkuyorum işte. Sakin davranmaya çalıştım koltukta takla atan Maya Su, tam o an yanıma gelen Melis ve el çırpan Mira için. Anneyim ben her zaman korkunca annelere sarılır. Annem Çanakkale’de kızlarıma sarıldım kokladım ve su içtim.

Korkuyorum ben, anneyim ama bir yanım çocuk..

Twittera saldırdım korkumu atlatmak için yalnız olmadığımı gördüm bir çok kişi korkuyordu benim gibi şaşkındı ortalık kaç şiddetinde tweet atıyordu. Mayısta yaşamıştık son yine geldi işte evimizde deprem.

Hepimize geçmiş olsun, küçük bir öneri de bulunayım Deprem El kitabını okuyun ne olur ne olmaz.

DASK gibi düşünün…

YSM_Eski sigortacı(şaka değil vallahi 94-97 Halk Yaşam Sigorta yeni adı Yapı Kredi Emeklilikteydim ben)

Yorum yok

Yorum Yazın