15 Eki “Vefa” Sadece Semt Adı Olarak Kalmasın!.

Vefa: Sözlükte “bir şeyi yerine getirmek, sözünde durmak, bağlılık” gibi anlamlara gelen vefa, ahlâkî bir terim olarak, görülen iyilikleri unutmama, iyilikte bulunanlara misliyle veya daha fazlasıyla karşılık verme demektir. Vefalı davrananlara vefakâr denir. Bir âyette Allah “Bana verdiğiniz sözde durunuz ki, size verdiğim sözde durayım.” (Bakara, 2/40) buyurmaktadır. Yapılan akitlere, verilen sözlere bağlılığın bulunmadığı toplumlarda güvensizlik doğar ve sosyal çözülme meydana gelir. Hz. Peygamberin hayatı vefa örnekleriyle doludur. Kısa bir giriş ile neden aklıma düştü yazayım.

Selfie daima 🙂

Herkesin kendisiyle yalnız kaldığı ya da kalmak istediği zamanlar vardır. Son zamanlarda sıklıkla yalnızım. Gerçekten yanımda olan vefalı dostlarım da eksik olmasın. Yazıyı okuyupta kimse de üzerine alınmasın. Bu yazı sadece kendim için iç dökme rahatlama.

Yıllar geçtikçe insan daha çok arkadaşlarına ve sevdiklerine sığınıyor. Değer bilme, hatır bilme artıyor . Yaş aldıkça gerçekten daha başka bakıyor insan.. Bir de arınma hali yaşıyor doğal olarak. Ama bir yan da var ki insanı içten içten sızlatıyor. Yani benim için sızlıyor.

Kişilik olarak hayata bakışım iyi yöndedir. Kötülük yönünde kafam basmaz daha doğrusu ancak karşılaşırsam hay Allah olurum. Düşmanım dahi olsa iyi olması için dua ederim. Ama kötülerden bahsetmiyorum onlar zaten kendi yolunu bulur.

İşte bu yönde kendimce yol alırken hayatıma bir çok insan rehberlik eder. Bazen bu rehberliklerin ömrü kısa sürer gider. Yolları açık olsun derim. Lakin gidenlerin arkasından – en kötü anları yaşatmış olsa dahi- konuşmam. Benim için bu zordur. Çünkü hayatımın değerli zamanlarını alıp gitmiştir. Ya da çok güzel anları geçirmişimdir de şimdi ayran içtik ayrı düştük modu olmuştur. Hep kendime sorarım ” Sen hep aynı şeyleri yaşıyorsun, ama yine de aynı şekilde davranmaya devam ediyorsun” Sonra düşünüyorum, ben gidenlere ne kötü söz söylemişim ne de ardından top çevirmişim. Uzaktan dahi sevebiliyorum değer verdiklerimi.  Ama benim tarafım için öyle değil, sanki gemileri yakmışım, sanki hayatını elinden almışım gibi öyle gereksiz anlar yaşıyorum ki bazen. Hiç konuşmamak, susmak ve mümkünse o andan ışınlanmak istiyorum. Ama olmuyor.

Velhasıl son günlerde hayatımda “Vefa” sadece bir semt adı gibi. Lütfen Vefa sadece semt adı olarak kalmasın. Gerçekten artık kimseyi gerçek yüzü ortaya çıkıncaya kadar tanımak, arkadaş adı altında dahi olsa o hikayenin içinde olmak istemiyorum. Hala vefaya inanıyorum ben.

“Yalnızlık gittiğin yoldan gelir” demiş yazar. Mathias Malzieu’de “Ne kadar farklı görünmeye çalışsan da; nasıl biri olduğun bir gün mutlaka ortaya çıkar” Yani anlayacağın,  anladım ben seni…

Yollar açık, ışık ola

YSM