Benim Kızım Bir Melek

İsterdim birçok anı satırlara sığdırmak ama sadece çok özel anlardan geriye kalan birkaç satır benimkisi. Her hamilelik gibi her doğum da kişiye özel. Şu ana kadar çektiğim doğumların hiçbiri aynı değil. Her doğumda yeni bir an yeni bir duyguya sığınıyorum. Karşılıklı doğuyoruz kimi zaman. Anne karnında, ben sırtımda taşıyorum yükümü. Biliyorum tekrarı yok bu anın, bu mucize anda melekler yeryüzüne iniyor.

Burada geçen tüm konuşmalar gerçektir.

…………………………

Gökhan Baba: Benim kızım bir melek

Pınar Anne:    Nehir olacak onun adı göbek adı da YEŞİM olsun.

Yeşim: A çok teşekkür ederim. Çok şaşırttınız beni 🙂

Babaanne: Kızım her anını çek olur mu biz meraktan öleceğiz

Anneanne: Yeşim Hanım kanları sil bari ben korkarım onca kandan yahu…

Dayı: Ya ablama bir şey olmaz değil mi? Uyuyacak uyanacak ben şaşkınım çok ya…

Dede: Bir çıksın sağ salim o zaman çekersiniz beni ben şu an gerginim.

Dr: Pınar Hanım haydi……

Ameliyathanede Pınar Anne: Yeşim Hanım ne olur elimi bırakmayın.

Yeşim: 🙂 Ben buradayım uyandığında da yanındayım….

Derken uykuya geçiş… Derin sessizlik. Bebeğin ağladığı ana kadar büyük sessizlik. Ve bebek doğduğunda yaşamın yeniden akmaya başlaması.

Her bebek doğduğunda ben yeniden doğuyorum. Ailelerle hep birlikte gülüyor hep birlikte ağlıyorum. İnsan nasıl doğum fotoğrafı çekmeyi bırakabilir ki…

Sevgiler

Yeşim MUTLU

Yorum yok

Yorum Yazın